Ülkemizde yanlış ve amac dışı arazi kullanımı

[Admin]

ÜLKEMiZDE YANLIŞ VE AMAÇ DIŞI ARAZİ KULLANIMI

1. GİRİŞ

Değişik iklim koşullarında ve çok çeşitli kayaç toplulukları üzerinde, farklı

fizyografik üniteler ve yükseltilerde, Dünya' da yer alan Oxisol Ordosu hariç, bir

çok toprak tipinin çoğunu temsil edecek şekilde ayrıcalıklı özelliklerdeki topraklar

ülkemizde de yer almaktadır. Bu nedenle yöresel olarak verimlilik düzeyleri

ve kaliteleri değişken tarım ürünleri yetişmektedir. Topraklarımızın verimlilik

düzeylerini ve dolayısı ile kimi zamanda modern tarım tekniklerinin uygulanmasını

sınırlayan etmenleri ana başlıklar ile sıralarsak: Düzensiz ve fazla eğimli

arazilerve üzerinde yapılan işlemeli tarım; yüzlek toprak derinliği; organik

madde ve dolayısı ile azot noksanlığı; faydalı fosfor bölgesel olarak potasyum

ve mikroelement noksanlığı; düşük agregat stabiliteli topraklar ve erozyon riskine

karşı yüksek duyarlılığa sahip toprak varlığı; kuraklık, tuzluluk ve alkalilik;

taşlılık ve kayalılık; ıslaklık ve drenaj; düşük hidrolik geçirgenlik ve yetersiz havalanma;

yüksek kil kapsamı; kök gelişimini engelleyen katmanların varlığı;

kireç fazlalığı ve biyolojik aktivitenin düşüklüğüdür. Mahsuldar olmayan toprakların

molarizasyonu için, sorunlarının bütün boyutları ile bilinmesine ve dağılımlarının

ortaya konmasına gereksinim vardır. Günümüzde arazilerin doğal

nitelik ve yeteneğine uygun kullanılması hakkında uygulanan ve toprak

amenajmanına dayalı projeleri kapsayacak boyutta Arazi Kullanım Planlamaları

yoktur. Ayrıca bu planlamalara ülke genelinde temel oluşturacak, ayrıntılı çalışmalar

ve veri tabanları bulunmamaktadır. Bunun doğal sonucu olarak arazilerin

mahsuldar olarak kullanılmasını yönlendirecek ve üreticinin ekonomik iyileşmesinde

tasarruf ve yönlendirme hakkı olan ve hür iradesi ile olması gereken

koordinasyonu sağlayacak etkin bir kuruluşta yoktur. Bunun için toprak ve su

kaynaklarımızın arz ve talebi, kalite ve kantite açısından zaman ve mekan

içinde incelenerek; sürdürülebilir tarımın koşulları rantabl boyutlarıyla araştırılmalı

ve Ulusal Devlet Politikaları, bilimsel kıstaslar ile belirlenmelidir.

2. ÜLKEMİZİN ARAZİ VARLIĞI, ŞİMDİKİ KULLANIM DESENİ VE

SORUNLARI

Lokal bölge ve bazı havzaların bir bölümünde yapılan ve yaygın olmayan

Ayrıntılı Toprak Haritalarını saymazsak, yurt genelinde topluca değerlendirme

yapabileceğimiz Yoklama (İstikşafi, gözlemli) karakterli haritalar mevcuttur.

1966 yılında Mülga Topraksu Genel Müdürlüğü tarafından Ülke boyutunda yapımına

başlanan "Türkiye Geliştirilmiş Toprak Haritası", 1971 yılında tamamlanmış

ve 1/100.000 ölçekle yayınlanmıştır. Ayrıca 1/250.000 ölçekli 26 Büyük

Su Toplama Havzasını kapsayan raporlarda ve Geliştirilmiş Haritalarda, yüksek

kategorik sınıflama düzeyinde Büyük Toprak Grupları, varsa fazları ile birlikte

belirlenmiştir. Ancak bu ölçeklerdeki haritaların doğruluk düzeyi en fazla yaklaşık

% 75' dir ve Dünya standartlarında, planlama çalışmalarına veri tabanı

oluşturmaz. Bu haritalar, geniş bölgelerde yoğun kullanma ve yerleşime elverişli

alanları tanıma ve genel potansiyellerini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Bunlar

genel ve özel amaçlı planlama çalışmalarına kaynak oluşturmaz. Arazi kullanma

yetenek gruplarına ve kullanma şekillerine ait genel bir değerlendirme Çizelge1.'

de topluca sunulmuştur. Türkiye arazi varlığı toplam 77.899.700

ha'dır.Kullanma şekillerine göre ülke arazi varlığının %36,0'sı işlenen tarım arazileri;

%27,6'sı çayır ve mer'a arazileri; %29,8'i orman ve fundalık arazileridir.

Geriye kalan %6,5'lik bölümde: Yerleşim yerleri, ürün elde edilmeyen araziler ve

su yüzeyleri yer alır.

[Admin]

Türkiye Geliştirilmiş Toprak Haritalarında, Arazi Kullanım Yetenek Sınıfları

ve Alt Sınıfları da yer alır. Bu Teknik Sınıflandırma değerlendirmesi ile toprak

işlemesine elverişli tarım arazilerinin; sınırlı arazi kullanma yoğunluğuna sahip

toprakların ve işlemeli tarıma uygun olmayan arazilerin varlıkları ortaya konur.

Çizelge1'de hiç özürü olmayan, sorunsuz I. sınıf arazi yeteneğine sahip tarım

toprakları yaklaşık 5.085x103 ha ile tüm arazi varlığımızın %6,5'ini oluşturur.

Sırasıyla yoğun işleme kapasitesindeki II. sınıf arazi yeteneğine sahip tarım

toprakları yaklaşık 6.773x103 ha ile tüm arazi varlığımızın %8,7'sini oluşturur.

Orta yoğunlukta işleme kapasitesindeki III. sınıf arazi yeteneğine sahip tarım

toprakları yaklaşık 7.283x103 ha ile tüm arazi varlığımızın % 9,3'ünü oluşturur.

Sınırlı ve çok özenle işlenebilen IV. sınıf arazi yeteneğine sahip tarım toprakları

yaklaşık 7.425x103 ha ile tüm arazi varlığımızın %9,5'ini oluşturur. Yukarıdaki

tarım arazileri yayılım alanları ve oranları dikkate alınırsa: Özenle tarıma

ayrılması ve ancak çok özel koşullar dışında tarım dışı amaçlı kullanılmaması

mutlak gerekli I., II., III. arazi kullanım yetenek gruplarındaki toplam tarım toprakları

alanı yaklaşık 19.141x103 ha'dır ve tüm ülke arazisine göre %24,5'ini

oluşturur. Bu değer, arazi varlığımızın yaklaşık dörtte birinden de biraz daha

düşük bir orandır. İşlemeli tarıma düşük derecede uygun ve gerekirse tarım dışı

kullanımlara, I., II. ve III. sınıf arazilere göre de öncelikle ayrılabilecek ve bir

kısmınında mer'a olarak değerlendirilebileceği IV. sınıf arazi kullanım yetenek

grubunun toplamıyla oluşan tarım topraklarımızın toplam alanı, yaklaşık

26.566x103 ha'dır ve tüm ülke arazisinin %34'üdür. Bu değer, toplam arazi varlığımızın

üçte birinden biraz daha fazla bir orandır. Buradan çıkarılan sonuçlar

değerlendirildiğinde: Sanıldığı ve iddia edildiği gibi tarım topraklarımızın toplam

yayılım alanı, tüm arazi varlığımız içinde yüksek bir oranı ve zengin bir doğal

kaynağı oluşturmamaktadır. Ancak potansiyel tarım toprağımız, yurt yüzeyinin

yaklaşık üçte birini oluşturarak işlemeli tarıma uygunluk göstermektedir. Tarım

dışı amaçla kullanılabilen, çayır-mer'a, orman ve fundalık arazilerin V., VI.,ve

VII. sınıf yetenek grubundaki toplam alanı yaklaşık 46.790x103 ha'dır ve tüm

arazi varlığımıza oranı %59,9'dur. Tüm arazi valığımızın yaklaşık %5,8'ini VIII.

sınıf yetenek grubunda doğal hayata bırakılacak araziler ile su alanları oluşturmaktadır.

3. ARAZİLERİMİZİN DOĞAL ÖZELLİKLERİ ve KULLANIM

SORUNLARI.

Toprak mahsuldarlığını sınırlayan ve oluşmasına insanların neden olduğu

sorunlar Geliştirilmiş Toprak Haritası çalışmalarında, arazi kullanım yetenek

sınıfları ve alt sınıflarına göre dağılımı Çizelge 1 ve 2'de verilmiştir. Çizelgeler

incelendiğinde Ülkemizde güncelliğini ve önemini koruyan birinci sıradaki

sorun erozyondur. Şekil 1'de görüldüğü gibi Ülkenin eğim derece gruplarına

göre %76,02'sini orta, dik, çok dik ve sarp eğimlerde (eğimi %6'dan fazla) yer

alan fizyografik üniteler nedeniyle erozyon sorunu, doğal olarak kaynaklanmaktadır.

Ülkemizde erozyonun görülmediği alanların toplamı yaklaşık 5.1x106

ha arazidir. Bu alan toplamı, arazi varlığımızın yaklaşık onbeşte biridir veya alan

dağılımı olarak Konya, Sinop ve Rize'nin İl arazi varlıklarının toplamları kadardır.

Bir başka anlatım ile her 100 dekar arazinin, 6,5 dekar arazisine karşılık

gelmektedir. Hafif derecede erozyona uğrayan alanlar toplamı yaklaşık 5.6x106

ha arazidir, Ankara ve Sivas İl'leri arazi varlıklarının toplamı kadardır. Günümüzde

işlenen tarım arazilerindeki erozyon sorunu yaklaşık 20.486x103 ha alan

ile işlenen tüm tarım arazilerinin yaklaşık % 73,0'ünü oluşturmaktadır. Bu durumu,

işlemeye uygun tarım topraklarının dağılımına göre potansiyel tarım

alanların da değerlendirirsek, toplam 18.097x103 ha ile %68,1 oranındadır. Ülke

boyutundaki toplam erozyon sorunu, arazi varlığımızın %86,5 inde yer almaktadır.

Erozyon sorunuyla birlikte toprak mahsuldarlığını sınırlayan diğer sorunları

da birlikte değerlendirirsek: Günümüzde işlenen sorunlu tarım alanlarının toplamı,

yaklaşık 23.228x103 ha'dır ve işlenen tüm tarım alanlarına göre oranı

%82,8'dir. Bu değerlendirme, potansiyel tarım alanlarının sorunlarına göre

%80,6 ve tüm arazi varlığımızdaki sorunlu alanlara göre de %87,2'dir.

Günümüzde işlenen tarım alanlarındaki erozyon sorunu %73'dür; ancak

Potansiyel (Planlamalı) tarım alanlarına göre erozyon sorunu %68,1'dir. Ayrıca

plansızlık nedeniyle yanlış işlenen erozyon alanlarının toplamı yaklaşık

6.176x103 ha'dır ve işlenen tüm tarım alanlarımızın da %22,0'sini oluşturmaktadırlar.

Erozyona duyarlı toprakların yarattığı sorunların yanında tüm sorunları

birlikte ele alırsak, toplam sorunlu tarım toprakları alanı 23.228x103 ha'dır ve

işlenen arazilerin %82,8'ini kapsamaktadır (Çizelge 2 ve 3).

Şekil 1'de tarım topraklarımızda veya arazi varlığımızın doğal niteliğinde

yer alan sorunlar topluca verilmiştir.Bu değerlere göre: Tuzlu ve alkali veya çorak

toprakların, işlemeli tarıma uygun arazilerdeki mevcudiyeti, 837.405

[Admin]

ha'dır. Çorak toprakların en fazla dağılım gösterdiği ilimiz, Konya'dır. Tüm arazi

varlığımız içindeki çorak toprakların toplam alanı, 1.518.722 ha'dır ve toplam

arazilerimizin %1,9'unu oluşturur. Taşlılık sorunu dağılımı 2.989.033 ha alanda

yer almakta ve tarım topraklarının %11.3'ünü oluşturmaktadır. Taşlı arazilerin

%62,1'ini kapsayan 855.981 ha alanın, taşlılık sorunu giderilebilecek niteliktedir.

Bu arazilerin, mekanizasyona uygun tarım tarım topraklarına kazandırılması

olasıdır. Erozyon sorununa paralel olarak, tesirli toprak derinliği sığ ve çok sığ

olan arazi varlığımız, toplam 52.605.428 ha alanda yayılım gösterir ve toplam

arazi varlığımız içindeki oranı %67.7'dir. II,III ve IV. yetenek sınıfındaki tarım

arazilerindeki drenaj sorunu 1.968.814 ha alanda yer almakta ve tüm tarım toprakları

içindeki oranı %7.4'dür. Toplam arazilerimizdeki drenaj sorunu 2.771.975

ha alanda yer almaktadır ve arazi varlığımızın %3,6'sını oluşturmaktadır. Amaç

dışı arazi kullanımı ile yitirilen tarım toprakları en az 573.239 ha'dır. Bu değer

bir Ardahan,bir Sinop, bir İstanbul, bir Hatay, bir Kocaeli, bir Rize veya bir Bayburt

il sınırlarından daha büyüktür. Bir başka ifade ile bir İstanbul İlinden daha

büyük arazi, iyi nitelikli ve verimli tarım toprakları olarak kaybedilmiştir. İllerimizde

işlemeli tarıma uygun olan I., II. ve III. yetenek grubundaki arazilerin

toplam alanlarının, amaç dışı kullanılan tarım topraklarına göre karşılaştırılması

yapılırsa: Yitirilen iyi nitelikli ve verimli tarım topraklarının toplam alanı 4'üncü

sırada yer alan ilimizi oluşturacak boyuttaki kadar büyüktür.

4. ARAZİLERİMİZİN DOĞAL NİTELİK VE YETENEKLERİNE UYGUN

KULLANIMLARINA AİT STRATEJİK YAKLAŞIMLAR.

Optimum arazi kullanımı, aynı zamanda büyük ve küçük ölçekli işletme

üretim planlamalarında yapılması gereken teknik çalışma bölümünü de oluşturur.

Buradan elde edilen veriler, işletme planlamasının ekonomik (rantablite)

bölümünü yönlendirerek, alternatif ürün desenlerine temel oluşturur. Arazilerin

kullanım üniteleri belirlendikten sonra gerekli amenajman uygulamaları ve

molarizasyon planlamalarının yapılarak optimum arazi kullanımı çalışmalarına

etki eden teknik yönüne temel oluşturan kaynak, Ayrıntılı Toprak Haritaları'dır.

Kırsal kesimdeki üreticilerin ekonomik koşullarının iyileştirilmesi için tarımsal

üretim planlamasına gereksinim vardır. Bu plan Bakanlık düzeyinde, Ulusal

Arazi Kullanım Planlamalarının hayata geçirilmesi ile sağlanır. Bu tip kapsamlı

bir organizasyon için, Bakanlıktaki temel kurumlar 1- Arazi Kullanma Arazi

Araştırma Enstitüleri, 2- Uzaktan Algılama Merkezi, 3- Veri Bankası Merkezi, 4-

Toprak Verimliliği Araştırma Kuruluşları ve 5- Uygulamalı ve Yatırımcı İl Müdürlükleridir.

Günümüzde Uygulamalı ve Yatırımcı İl Müdürlüklerinin görevini Köy

Hizmetleri İl Müdürlükleri üstlenmekte, ancak Arazi Kullanımı Planları ve uygulamaları

açısından gerekli hizmeti sunamamaktadır. Çünkü günümüzde gerekli

veri tabanını, uygulanabilirlik oranlarını, çevresel etkileşim ile ekonomik ve sosyal

analizleri planlayacak ve yönlendirecek, aralarındaki iletişimi sağlayacak

Arazi Kullanma Araştırma Enstitüleri, Uzaktan Algılama Merkezi ve Veri Bankası

Merkezi günümüze kadar kurulamamıştır. Bu kuruluşlar eldeki mevcut konumu,

bilimsel boyutları ile değerlendirip, yapılması gereken Bölge ve Köy Arazi

Kullanma Planlarını geliştirecek kamu kurumlarıdır. Toprak Verimliliği Araştırma

Kuruluşlarının görevini ise günümüzde Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüleri

yapmaktadır.

Arazi Kullanım Planlarının yapılması ve Ulusal Gelişme ve Kalkınma

Planlarının oluşturulması için yapılanması gerekli Bakanlık Kurumları Çizelge

4'de verilmiştir. Toprak Verimliliği Araştırma Kuruluşları, üretici topraklarının

rutin analizlerini değerlendiren, verimlilik ve çevresel etkileşim değerlerini irdeleyen,

özellikle gübreleme sorunlarına yaklaşım gösteren kurumlardır. Arazi Kullanma

Araştırma Enstitülerinin görevleri, ayrıntılı toprak haritalarını ülke düzeyinde

gerçekleştirmek; bölgesel arazi planlamalarını yapmak; tarım işletmelerinin

uygun büyüklüklerinin saptanmasını yöresel koşullara göre saptamak; arazi

toplulaştırma çalışmalarının veri tabanını oluşturmak; toprak- su korunumu

araştırmalarını ortaya k****k; sulama ve drenaj sorunlarını çözümleyici projeler

üretmek olmalıdır. Arazi Kullanma Araştırma Enstitüleri, iklim bölgeleri, toprakların

[Admin]

değişkenlikleri ve tarımsal ürün desenleri gözönüne alındığında, Çizelge

4'de görüldüğü gibi en az oniki bölgede kurulmalıdır.

Bu kurumlara ilave olarak uzaktan algılama merkezi ile veri bankası merkezi

de kurulmalıdır.

Makro düzeyde bir değerlendirme ile toplam arazi varlığımızın içinde arazi

kullanım yetenek sınıflarına uygun olarak, amacı doğrultusunda kullanılan arazilerimiz

toplamı, yaklaşık 51.370x103 ha arazi ile ülkenin %65.9'unu oluşturmaktadır.

Buna karşın arazi kullanım yetenek sınıflarına uygun olmayarak, yanlış

ve amaç dışı kullanılan arazi varlığımız yaklaşık 25.371x103 ha arazi ile ülkenin

%32.6'sını oluşturmaktadır (Şekil 2).

Çizelge 5'de İl'lerimizdeki yanlış ve amaç dışı arazi kullanımının, I.,II.,III. ve

IV. arazi kullanım yetenek sınıflarındaki tarım topraklarına ve V.,VI. ve VII. arazi

kullanım yetenek sınıflarındaki tarım dışı arazilere göre boyutları topluca

görülmektedir.Bu duruma göre: Tarım topraklarında 4.787x103 ha alanda,

yanlış arazi kullanımı mevcut iken; 6.274x103 ha alanda da işlemeli tarım yapılmaması

gerekirken, tarım alanı olarak kullanılmaktadır. Çizelge 6'da

İl'lerimizdeki iyi nitelikli ve verimli tarım arazilerimizdeki tarım toprakları üzerinde

yayılım gösteren turistik ve ikinci konut; kentleşme; sanayi ve toprak sanayi

alanları ve kamu yatırımlarının arazi kullanım yetenek sınıflarına göre dağılımı,

Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün çalışmalarıyla verilmiştir.

Amaç dışı kullanılan tarım arazileri alanını, kimi İl'lerimizin işlemeli tarıma

uygun toplam arazi varlığına göre karşılaştırmasını yaparsak; kaybedilen verimli

ve iyi nitelikli arazilerimiz, Konya, Ankara, Urfa ve Sivas'tan sonra beşinci

İl'imizioluşturacak kadar büyüktür. Bir diğer anlatımla kaybettiğimiz tarım arazilerinin

yayılım alanı, 75 İl'in işlemeli tarıma uygun arazi varlığına göre herbirinden

daha büyüktür (çizelge 7).

Toprak kaynaklarımızın korunumunda, oluşturulacak Ulusal Devlet Politikalarından

gözetilecek önlemler aşağıda satır başlarıyla özetlenmiştir.

- Elde mevcut birçok yasa, yönetmelik, kararname ve tebliğleri tekrar gözden

geçirerek, farklı kurum ve kuruluşların yetki kapsamı içine giren, tarım dışı

amaçlı arazi kullanımı konusundaki yürürlükteki yasalar sadeleştirilmeli, kavram

kargaşası giderilmeli ve tarımcıların içinde olmayan arazi yerleşim, kullanım ve

nazım planlama komisyonlarına veya yetkili imzalara toprak bilimi kökenli tarımcıların

da alınması sağlanmalıdır.

-Her İl'in bünyesinde Valilik makanı başkanlığında oluşturulan koordinasyon

kurulunda Arazi Kullanım ve Yerleşim Planlaması Komisyonu, yerinde sorunlara

çözüm aramalı ve sağlıklı yapılanmak amacıyla acilen kurulmalıdır. Bu

koordinasyon kurulu kent nazım planlamalarını ve kent çevrelerini ve her türlü

yerleşim birimlerinin çevrelerinde oluşturulacak uydu kent veya banliyö yerleşim

yerleri planlarının; turizm yerleşim ve yayılım planlarını; otoban, devlet karayolu

ve kırsal alan iletişim ağlarını; küçük, orta ve büyük ölçekli organize sanayi bölgeleri

planlamalarını; açık maden işletme yerleşim ve yayılım planlamalarını;

toprak sanayi yayılım alanları ve hammadde alım alanları planlamalarını denetlemeli

ve yönlendirmelidir. Bu komisyonda: Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Sanayi

ve Ticaret Bakanlığı, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı; Çevre Bakanlığı; Orman

Bakanlığı; Belediye Başkanlığı; İlgili Üniversite (mevzuata bağlı kalarak

ziraat, inşaat, şehir bölge planlama, mühendislik veya bölüm temsilcileri olabilir);

Sanayi ve Ticaret Odası; ilgili meslek odaları temsilcileri görev alarak geniş

tabanlı bir kurul oluşturulmalıdır. Bu oluşumun doğal sonucu olarak komisyon,

yerleşim yayılım bölgelerinin oluşumu aşamasındaki planlama evresinde yapılabilecek

hatayı, farklı mesleklerin multi disiplin koordinasyonu ile bilimsel görüşler

doğrultusunda en aza indirgenebilecektir.

- Sanayi, toprak sanayi, açık maden işletmeciliği, kentleşme ve turizm gibi

yerleşim bölgelerinin, yayılım alanları için VI. - VIII. arazi kullanım yetenek sınıfları

arasındaki arazilere öncelik tanınmalı ve bu durum kesin ifadeler ile yasalarımızda

yer almalıdır. Çevresel Etki Değerlendirme Raporlarında gerekçeler;

ayrıntılarıyla belirtmek üzere ancak IV. arazi kullanım yetenek sınıfındaki tarım

topraklarına çok özel durumlarda izin verilmelidir. Kuru tarım alanlarındaki I., II.

ve III. arazi kullanım yetenek sınıfındaki tarım toprakları ile sulandıklarında I., II.,

III. ve IV. sulu tarım arazi yetenek sınıfındaki tarım toprakları veya doğal sınıflama

sistemine göre bölge ekolojik koşullarıda göz önünde tutularak düzenlenecek,

[Admin]

farklı kullanım türlerine uygunluk sınıflarına veya parametrik sistemlere

göre oluşturulacak yöntemler ile iyi nitelikli ve verimli tarım topraklarına, yurt

savunmasında askeri amaçlar ve Devlet Hava Limanları gibi hayati ve mutlak

gerekli durum arz eden çok özel konumdaki yerler dışında, kesinlikle izin verilmemelidir.

- Kırsal Arazi Kullanım ve Toprak Koruma Genel Müdürlüğü kurularak çizelge

4'deki kurumsal yapılanma hayata geçirilmelidir.

- Ayrıntılı Toprak Haritalarının yapımına bir an evvel başlanmalı ve bu haritalara

dayalı olarak yurt düzeyinde Arazi Kullanım Planlamalarının oluşturulmasına

başlanmalıdır.

Ülke düzeyinde şimdiki arazi kullanım birimlerinin, arazi kullanım planlaması

ve değerlendirilmesi sonucunda oluşturulacak arazi kullanım birimlerinin

olası dağılımı Şekil3'de makro ölçekteki bir değerlendirme ile sunulmuştur. Buradan

elde edilen sonuç, bilimsel verilere dayandırılarak Ulusal Gelişme ve Kalkınma

Planları, Tarımsal Üretim ve Arazi Kullanım Planları çerçevesinde uygulanarak;

şimdiki arazi kullanım deseninin, büyük ölçeklerde değişkenlik göstererek

arazi kullanım birimlerinin ideal boyutlara ulaşabileceğidir.

tırma ve Geliştirme Merkezleri kurularak yeniden yapılanmaya gereksinim vardır.

Daha önceki bölümlerde açıklandığı gibi elimizdeki toprak kaynağı verileri ve

Yoklama Karakterli haritaları, geniş kapsamlı sulama ve drenaj planlarının; arazi

toplulaştırma çalışmalarının; amenajman planlarının; moleriyasyon çalışmalarının

ve projelerinin yapımına uygun değildir. Ülke düzeyinde Arazi Kullanım

Planları ve Tarım İşletmeleri Üretim Planlarının yapımı için, Topraksu veya Köy

Hizmetleri yatırımcı kuruluşlarının çalışma etkinliklerini bilimsel verilerle yönlendirecek

Toprak Etüdleri ve Arazi Kullanım Araştırma Merkezlerine gereksinim

vardır.

Daha öncede nedenleriyle birlikte açıklandığı gibi bu tip bir kurumsal yapılanmayla

Tarımsal Üretim Planlaması, bilimsel tasarımlarla oluşturulacaktır.

Ülkemizdeki nüfus: %1,5 artış hızıyla, yaklaşık 46 yıl sonra; %2 artış hızıyla da

yaklaşık 35 yıl sonra ikiye katlanacaktır. Bu durumda, ortalama 40 yıl sonra

Ülkemizin gıda gereksinimi de ikiye katlanacaktır. Ortaya çıkan tabloda, tarımsal

üretim planlamasının önemi ve gereksinimi yadsınamaz. Ulusal Devlet Politikasını,

bilimsel tasarım ve siyasi tutum yönlendirir. Bu iki ögeden bilimsel tasarımın

gerekliliği ve uygulanacağı yol, daha önce de açıklandığı gibi tekdir. Bilimsel

uygulama yöntemleri, ülkenin sosyo - ekonomik yapısına uygun olarak, dünya

standartlarında da geliştirilmiş bulunan ekolojilerinde değişkenlik gösteren bölgelerde

arazi değerlendirme teknik programlarıyla modifiye edilebilir. Ancak

Tarımsal Üretim Planlamasının karar yapıcı bölümünü siyasi iktidarların uygulayacağı:

Yatırımlar, fiyat politikaları, destekleme primleri, vergiler, kredi uygulamaları,

subvansiyonlar, destekleme alımları ve kooperatiflerin teşkilatlanması

yönlerini siyasi tutum yönlendirir.